2.Διάθρωση και λειτουργία του Χειροτεχνικού εργαστηρίου.

2.Διάθρωση και λειτουργία του Χειροτεχνικού εργαστηρίου.

Η Μέριμνα έχει το πλεονέκτημα πως έρχεται σε μια εποχή όπου από καιρό ήδη στην Τραπεζούντα λειτουργούν πολλοί σύλλογοι, ιδρύματα και σωματεία  που δραστηριοποιούνται στον τομέα της φιλανθρωπίας . Έτσι ακολουθώντας το πρότυπο λειτουργίας τους , δεν χάνει χρόνο χρονοτριβώντας με  διαθρωτικούς και καταστατικούς πειραματισμούς.  Υποθέτουμε μάλιστα  και από την αρθρογραφία της εποχής αλλά κα από όσα οι ίδιες οι κυρίες αναφέρουν πως έχει δεχθεί τη θετική επίδραση δύο άλλων συλλόγων που κινούνται στον ίδιο χώρο  άλλα σε άλλο τόπο: αυτού της «Φιλοπτώχου αδελφότητος των Κυριών του Πέραν» της Κωσταντινούπολης  και  αυτού της «Αγαθοεργούς Αδελφότητος Κυριών» της Σμύρνης.

Το εργαστήριο Χειροτεχνίας μέσα από το οποίο  κατ ουσίαν προάγεται και ο καταστατικός σκοπός της  διαιρείται σε δύο τμήματα: αυτό του Εργοχείρου - Κεντήματος κι αυτό της Κοπτικής – Ραπτικής και συνολικά φοιτούν σε αυτό 80-85 μαθήτριες κατ έτος.

Οι μαθήτριες των εργαστηρίων που γίνονται δεκτές είναι Ελληνικής καταγωγής και έχουν συμπληρώσει το δέκατο έτος της ηλικίας τους. Για την ακρίβεια στο καταστατικό  γίνεται λόγος για « εργάτιδες»  οι οποίες είναι  «ομοεθνείς και ομόδοξοι άνευ  προστασίας οικογενειακής και έχουσαι ανάγκην αυτοσυντηρήσεως». Σε μετέπειτα αλλαγή των κριτηρίων εισαγωγής των μαθητριών του εργαστηρίου βλέπουμε να προστίθεται το κριτήριο της στοιχειώδους μόρφωσης κι έτσι να γίνονται δεκτές κοπέλες που έχουν τελειώσει  τουλάχιστον την Δ τάξη του Παρθεναγωγείου. Πέραν της  καθ έτους έναρξης του εργαστηρίου μαθήτριες δεν γίνονται δεκτές. Οι κοπέλες μαθαίνουν την τέχνη και παράλληλα εργάζονται και πληρώνονται για την εργασία που προσφέρουν. Μέρος της αμοιβής τους παρακρατείται σε εβδομαδιαία βάση και  τους αποδίδεται στο τέλος του έτους. Οι μαθήτριες που εγκαταλείπουν τη φοίτηση τους στη μέση της χρονιάς δεν δικαιούνται το παρακρατηθέν ποσό. Το μέτρο αυτό εφαρμόζεται για την αποφυγή διαρροής μαθητριών [19]που παρατηρείται κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του εργαστηρίου και αποδεικνύεται  λειτουργικό. Η συνολική φοίτηση διαρκεί έως τα πέντε χρόνια. Εργάζονται έξι ημέρες εβδομαδιαίως. Κυριακές , αργίες και κατά την περίοδο του  θέρους, το εργαστήριο παραμένει κλειστό. Η εργασία των κοριτσιών ξεκινά το πρωί και τελειώνει το βράδυ με διάλλειμα το μεσημέρι για γεύμα. Στις κοπέλες παρέχεται ιατρική περίθαλψη και στις άπορες χορηγούνται δωρεάν και τα φάρμακα. Ακόμη και την ώρα του γάμου τους η Μέριμνα στέκεται δίπλα τους και  φροντίζει για την προίκα τους.

Από το έτος 1911 θεσπίζεται ετήσιος διαγωνισμός στο λευκό κέντημα με  την αρωγή της Αρτεμισίας Σιμώνωφ και της συννυφάδας της. Ο διαγωνισμός λειτουργεί ως κίνητρο για την καλύτερη απόδοση των μαθητριών, μιας και το ποσό του βραβείου δεν είναι  ουδόλως ευτελές όπως μαθαίνουμε από την μαρτυρία της κυρίας Ελένης Πουσουλίδου-Στεφανίδου: «….Το βραβείο μου το έδωσε ο Δεσπότης…. Ήταν ένα πεντόλιρο μέσα σε ένα μεταξωτό μαντήλι» Στη επανάληψη του διαγωνισμού του έτους 1912 στα κριτήρια βράβευσης προστίθεται και το ήθος και η κόσμια διαγωγή των διαγωνιζομένων γεγονός που καταδεικνύει το ενδιαφέρον των Κυριών της Μέριμνας για την ολοκληρωμένη αγωγή των μαθητριών.

Η εποπτεία του Χειροτεχνικού εργαστηρίου ασκείται από τις ίδιες της κυρίες του διοικητικού συμβουλίου αμισθί [20], ουτώς ώστε να έχουν ιδία γνώμη για τα πεπραγμένα και αναλόγως να δρουν εγκαίρως και καταλλήλως. Την επόπτρια κυρία βοηθά έμμισθο προσωπικό από τη θέση της διευθύντριας που έχει χρεωμένη την καθημερινή καλή λειτουργία του εργαστηρίου.

Οι υπόλοιπες κυρίες του διοικητικού συμβουλίου συχνά επισκέπτονται ως έφοροι το εργαστήριο και κατά τρόπο τινά ελέγχουν το εύρυθμο της λειτουργίας του, παρόλο που δεν έχουν την υποχρέωση αυτή.

Η εκμάθηση της Τέχνης του  Εργοχείρου –Κεντήματος και της Κοπτικής Ραπτικής γίνεται από έμμισθες «διδασκάλισσες και εργοδηγούς»

Στο χώρο του εργαστηρίου λειτουργεί Τμήμα Πωλήσεων , στο οποίο προσέρχονται οι πελάτες και εξυπηρετούνται για αγορές ή παραγγελίες τους από την διευθύντρια. Τα προϊόντα που διατίθενται στο εργαστήριο είναι κεντήματα, μαξιλαροθήκες, μανδηλοθήκες, κεντημένα κάδρα  τοίχων, βελούδινες κεντητές παντόφλες, νυφικά, ασπρόρουχα και πολλά άλλα με τα οποία μια νοικοκυρά ντύνει το σπίτι της και ως εκ τούτου αποτελούν μέρος της προίκας της. Για το λόγο αυτό το μεγαλύτερο μέρος των παραγγελιών που δουλεύονται στο εργαστήριο αφορά προίκες κοριτσιών που αγοράζονται από τους γονείς για το χαρμόσυνο γεγονός του γάμου τους.

Πολύ μεγάλο βάρος δίνεται στην υψηλή ποιότητα των παραγομένων προιόντων. Τα υλικά της η Μέριμνα τα προμηθεύεται από εργοστάσια της Αγγλίας και της Ρωσίας, ενώ τα σχέδια της φημίζονται για την «καλαισθησία, φιλοκαλία και ποικιλία» τους. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την τεχνική αρτιότητα τους,  καθιστούν σε σύντομο χρονικό διάστημα τα προϊόντα του εργαστηρίου της Μέριμνας γνωστά σε ολόκληρο τον Πόντο και στο εξωτερικό με αποτέλεσμα την αύξηση των παραγγελιών και την επιχειρηματική πλέον καταξίωση της Αδελφότητας.